Histamina jest hormonem tkankowym znajdującym się we wszystkich komórkach, a także stanowi naturalny składnik wielu produktów spożywczych. Niezbędna do prawidłowego funkcjonowania układu odpornościowego i nerwowego, uczestniczy również w procesie zapalnym.

Histamina jest istotnym związkiem dla prawidłowego funkcjonowania organizmu. Problem występuje wtedy kiedy mamy do czynienia z jej dużymi ilościami, które nie mogą zostać bezpiecznie „zutylizowane” przez organizm. Wtedy możemy zaobserwować następujące objawy:

  • Problemy skórne (swędzenie, pieczenie, pokrzywka)
  • Przewlekłe bóle głowy, w tym migreny
  • Problemy jelitowe oraz refluks żołądkowo-przełykowy
  • Zaostrzenie reakcji alergicznych (astmy, atopowego zapalenia skóry itp.)
  • Zaczerwienia skóry twarzy i uszu po spożyciu produktów, zawierających duże ilości histaminy

Dlaczego osoby z IBS-em mają problem z nadmierną ilością histaminy?

Jest to prawdopodobnie związane z predyspozycją genetyczną, czyli obecnością genów odpowiedzialnych za:

  • zwiększoną produkcję histaminy i/lub
  • zmniejszony (upośledzony) metabolizm histaminy i/lub
  • nadmierną aktywację receptorów histaminowych

Jednak sama obecność genów, nie musi wskazywać na chorobę. Stanowi jedynie predyspozycję, która na skutek działania odpowiednich czynników środowiskowych, „uaktywnia” geny  przyczyniając się do rozwoju charakterystycznych objawów. Należą do nich:

  • duże spożycie histaminy w diecie
  • zaburzona mikroflora jelitowa, zwiększenie liczebności bakterii produkujących histaminę
  • niektóre leki
  • niedobór ważnych witamin i składników mineralnych zaangażowanych w metabolizmie histaminy.

Dwa oblicza histaminy

Mamy dwie główne przyczyny zwiększonego stężenia histaminy u osób z zespołem jelita drażliwego.

  1. Pierwszą z nich jest alergia. Histamina to mediator reakcji alergicznej, a jej stężenie we krwi rośnie po kontakcie z alergenem. Dlatego bardzo ważną kwestią w leczeniu IBS-u jest zidentyfikowanie alergenów pokarmowych, ponieważ każdorazowy kontakt z problematycznym pokarmem będzie skutkował gwałtownym wyrzutem histaminy i zaostrzeniem objawów charakterystycznych dla zespołu jelita drażliwego.
  2. Drugą przyczyna, wysokiego stężenia histaminy we krwi jest brak  enzymu o nazwie oksydazy diaminowej w skrócie DAO, który ją  utylizuje i zabezpiecza organizm przed szkodliwym nadmiarem. W tym przypadku nie są zaangażowane mechanizmy immunologiczne, a w terminologii medycznej stan ten określamy mianem nietolerancji histaminy.

Alergia czy niedobór enzymu? Jak zidentyfikować źródłową przyczynę?

Zarówno w alergii jak i braku enzymu DAO histamina będzie wysoka, więc jej ocenianie w surowicy krwi absolutnie nie pomoże ustalić źródłowej przyczyny.

Niedobór enzymu DAO, definiowany jako nietolerancja histaminy diagnozuje się w dwojaki sposób:

  • ocenę aktywność enzymu DAO, lub
  • dieta eliminacyjna, polegająca na wykluczeniu wszystkich produktów bogatych w histaminę na okres co najmniej 2 tygodni (Patrz tabelka poniżej). Jeśli przez ten czas objawy ustaną, a po ponownym włączeniu eliminowanych produktów zauważymy ich nawrót, możemy z dużą pewnością stwierdzić, że naszym problemem jest właśnie nietolerancja histaminy.

Alergia diagnozowana jest na podstawie badań krwi w kierunku konkretnych alergenów pokarmowych.

Jak postępować w przypadku problemów z histaminą?

  1. Pierwszym krokiem jest ograniczenie lub całkowite wyeliminowanie z diety produktów, które zwiększają wytwarzanie lub stymulują uwalnianie histaminy.
Grupa produktów Bogatych w histaminę Zwiększających uwalnianie histaminy
Napoje alkoholowe Wino, piwo, szampan Wino, piwo
Fermentowane produkty mleczne Jogurty, kefiry, maślanki, kwaśne mleko Jogurty, kefiry, maślanki, kwaśne mleko
Sery Twarde i półtwarde, pleśniowe i topione ———
Niektóre zioła ——— Rumianek, szałwia, bratek, kora wierzby, mięta, lipa, owoc dzikiej róży
Niektóre warzywa Pomidor, kapusta, szpinak, bakłażan, groch, fasola, soczewica, bób Ziemniaki, pomidory, ogórki, groch, rzodkiewka, cukinia, por kukurydza, marchewka, buraki, szpinak, seler, sałata
Przetwory warzywne Warzywa konserwowe i kiszone Warzywa kiszone, grzyby (pieczarki)
Napoje Kawa, herbata, soki warzywne, coca-cola Soki owocowo-warzywne, napoje gazowane
Mięso i przetwory mięsne Czerwone mięso i wysoko przetworzone wędlina (salami, peperoni), podroby, konserwy Konserwy mięsne i pasztety
Ryby i przetwory rybne Ryby marynowane i wędzone, konserwy rybne, owoce morza

(makrela, sardynki, śledzie, tuńczyk, kawior, małże, ostrygi, kraby)

Ryby marynowane i wędzone
Przyprawy Ocet, majonez, keczup, curry Cynamon, curry, pieprz, oregano, papryka, kminek, bazylia, liść laurowy, gałka muszkatołowa, rozmaryn, estragon
  1. W dalszej kolejności należy bliżej przyjrzeć się mikroflorze jelitowej.

Niektóre bakterie mają zdolność produkowania histaminy, należą do nich: Clostridium, E. coli, Staphylococcus, Streptococcus, Klebsiella, Morganella, Enterobacter, Proteus, Pseudomonas, Aeromonas, Micrococcus, Vibrio .Ich liczna obecność w przewodzie pokarmowym może zaostrzać objawy zespołu jelita drażliwego.

Co możemy w tym przypadku zrobić?

Przede wszystkim postawić na suplementację probiotykami aptecznymi, które pomogą znormalizować mikroflorę jelitową. Przy wyborze preparatu należy zwrócić uwagę na szczepy bakteryjne, które w badaniach klinicznych wykazały zdolność rozkładu nadmiaru histaminy, należą do nich: Bifidobacterium infantis, Bifidobacterium longum, Lactobacillus plantarum.

  1. Jak już wcześniej zostało wspomniane, niektóre leki mają zdolność zwiększenia stężenia histaminy. Przejrzyj zatem dokładnie swoją apteczkę, poniższa lista pomoże ją zweryfikować
  • Leki rozkurczowe
  • Diuretyki stosowane w leczeniu nadciśnienia
  • Antogonści receptora H2 (cymetydyna, ranitydyna, famotydyna)
  • Mukolityki i broncholityki
  • Antybiotyki chinolonowe
  1. Uzupełnić niedobory witamin i składników mineralnych, które uczestniczą w metabolizowaniu histaminy. Oto najważniejsze z nich, zgodne z założeniami diety FODMAP.
  • Kwas foliowy ( sałata rzymska, szpinak, natka pietruszki, jarmuż, kiełki)
  • Witamina B12 ( czerwone mięso, jaja, owoce morza)
  • Witamina B6,  (nasiona słonecznika, pestki dyni, komosa ryżowa, amarantus, banana)
  • Witamina C (natka pietruszki, owoce jagodowe, papryka)
  • Żelazo, miedź ( czerwone mięso, jaja, podroby)
  1. Postawić na działanie prewencyjne, czyli suplementację ukierunkowaną na stabilizację komórek tucznych. Zapobiega uwalnianiu histaminy i tym samym pomaga w kontrolowaniu objawów zespołu jelita drażliwego

Do najsilniejszych stabilizatorów komórek tucznych (mastocytów) należą przeciwutleniacze:

  • Kwercetyna
  • Kromolin sodu
  • Forskolin
  • Luteolina
  • Apigenina
  • Galusan epigallokaechiny (EGCG)
  • Kaempferol
  • Kurkumina- chociaż w tym przypadku również należy zachować ostrożność. Kurkumina pomimo tego, że stabilizuje komórki tuczne to jednocześnie hamuje DAO. Zatem lepszym suplementem będzie dla osób z alergią niż nietolerancją histaminy.

Podsumowanie

Na koniec dwie cenne uwagi:

  • Zminimalizuj stres – kortyzol nasila uwalnianie histaminy. Zespół jelita drażliwego jest zaburzeniem psychosomatycznym, w którym stres odgrywa kluczową rolę zarówno w przypadku rozwoju choroby, jak również jej przebiegu.
  • Zredukuj masę ciała, jeśli borykasz się z nadwagą lub otyłością. U osób z zwiększoną zawartością tkanki tłuszczowej w organizmie występuje zjawisko leptynoooporności, czyli stanu wysokiego stężenia hormonu leptyny w surowicy krwi. Jak się okazuje jej receptory znajdują się na powierzchni komórek tucznych, co powoduje ich aktywację, a w konsekwencji prowadzi do zwiększonego uwalniania histaminy.

Udostępnij i podziel się wiedzą!