Rozwój nowoczesnych technik biologii molekularnej spowodował w latach dziewięćdziesiątych XX wieku opanowanie metod inżynierii genetycznej i dał możliwość identyfikacji i izolacji poszczególnych genów, a przez to tworzenia genetycznie modyfikowanych organizmów – GMO (Genetically Modified Organism).
Termin ten oznacza organizmy, w których został zmieniony materiał genetyczny (DNA) w sposób, nie zachodzący w warunkach naturalnych.
W dzisiejszych czasach istnieją różne metody ingerencji w materiał genetyczny. Można wprowadzać gen, kodujący nową, pożądaną cechę oraz unieczynniać geny odpowiedzialne za cechy niepożądane. Najczęściej stosowane nowe geny pochodzą od innego gatunku, dlatego używa się pojęcia organizm transgeniczny, które jest tożsame z GMO.
Towarową uprawę GMO rozpoczęto w 1992 roku w Chinach. Obszar upraw tych roślin na świecie obecnie przekracza 40 mln ha, z czego ponad 70% znajduje się na terenie Stanów Zjednoczonych. Dostępne tam są transgeniczne truskawki, owoce kiwi, jabłka, melony, winogrona, szparagi, orzeszki ziemne, soja, kukurydza, jęczmień, ziemniaki, sałata, pomidory, ogórki, kalafiory, marchew, buraki. Hoduje się tam także zmodyfikowane genetycznie krewetki i łososie. Według Światowej Organizacji Zdrowia rośliny genetycznie zmodyfikowane stanowią w poszczególnych uprawach: soja – 41%, rzepak – 19%, bawełna – 18%, kukurydza – 14%.
Wśród największych producentów roślin transgenicznych na świecie obok USA, znajdują się: Chiny, Kanada, Meksyk, Argentyna, Australia i Afryka Południowa.
W Europie GMO uprawia się na małą skalę we Francji, Hiszpanii, Portugalii, Rumunii i na Ukrainie.
Źródło: E. Tałałaj
